Taupo

Hi allemaal,

Het is al weer zo lang geleden dat ik een stukje heb geschreven en dus de hoogste tijd. Ik zal proberen het niet te lang te maken, hoewel ik hoor van vele van jullie dat het leven best saai is op het moment. Dus misschien is een verhaal over hoe het met ons gaat wel een leuke en gewenste afleiding.

Allereerst bedankt voor alle lieve cadeautjes, pakketjes, kaartjes, appjes, tekeningen, foto’s en video’s. Toen de container aankwam in januari leek het wel kerst. We kwamen ontzettend veel cadeautjes tegen. 

De vorige blog die ik heb gepost was in november toen we nog in quarantaine zaten. Na precies 2 weken mochten we er uit. Al met al is de quarantaine ons ontzettend meegevallen. We hebben er het beste van gemaakt en het was eigenlijk best fijn om even de tijd te hebben om bij te komen. We hadden enorm drukke weken achter de rug, waren ziek geweest en met de jetlag was het heerlijk om even niets te hoeven. Ook de kinderen leken zich goed te vermaken.
Het was nog even een gepuzzel hoe we vanuit het quarantaine hotel naar Taumarunui zouden komen. Thijs had een nieuwe auto uitgezocht. De garage kwam naar het hotel zodat hij daar een proefrit kon maken. Het geld werd overgemaakt en we hadden vervoer. Na alles ontzettend goed proppen en Norah bij mij in de draagzak, pasten we er zowaar met z’n allen en alle spullen in.

We gingen eerst (terug) naar Taumarunui. Het was gelukt om een huurhuis in Taupō te vinden, maar omdat onze spullen allemaal in Taumarunui opgeslagen waren en we pas na een week in het huurhuis konden, verbleven we de eerste week in Taumarunui bij onze vriendin Christina. Christina is een 82 jarige Nederlandse vrouw die al ruim 60 jaar in NZ woont. Ze komt oorspronkelijk uit Brabant, waardoor ze me altijd aan mijn eigen oma’s doet denken.

Het was leuk om weer in Taumarunui te zijn. Ze waren ons hier duidelijk nog niet vergeten! Overal kwamen we bekende tegen en we hadden alle tijd om met vrienden af te spreken.
Het voelde wel heel gek om opeens weer heel dicht bij iemand in de buurt te komen of om iemand een hand of zelfs een knuffel te geven. Maar gelukkig waren we hier binnen een paar dagen alweer aan gewend. Het is echt heel fijn om je geen zorgen te hoeven maken hoe dicht je bij iemand in de buurt bent en of je van elkaar ziek zou kunnen worden.

Op David zijn verjaardag gingen we naar Taupō om scholen te bekijken, ons nieuwe huis en onze nieuwe werkplek. Het huis zag er heel goed uit. In Taupō zijn de scholen op zone ingedeeld. Dus kunt naar de school in je wijk en als je ergens anders heen wilt moet je worden gelood of moet je toestemming krijgen, mits er plek is. Nou hadden wij gehoord dat de school in onze wijk een van de beste basisscholen van Taupō was, dus dat was heel fijn. Toch wilden we ook ergens anders kijken. Uiteindelijk hebben we voor de school in onze wijk gekozen, Hilltop. En zoals de naam al zegt ligt het op de heuvel en heeft het een prachtig uitzicht. Dus als de kinderen zich vervelen, kunnen ze altijd nog van het uitzicht genieten.
Omdat de dag al druk genoeg was gingen we maar heel kort kennismaken op onze nieuwe werkplek, Taupō Health Centre. Iedereen leek super vriendelijk, dus een goede eerste indruk lieten ze na.

Taupō Health Centre
Eind november begonnen we met onze werk. Iedereen is echt super vriendelijk en behulpzaam. Er werken nu 10 artsen en veel verpleegkundige, receptionisten en doktersassistenten. Het is een goed team en ze werken goed samen. Er is wil om te veranderen en te verbeteren. Iets wat we erg misten in Taumarunui. De werkdruk is hoog, maar met de veranderingen en verbeteringen die langzaam maar zeker van de grond komen gaan we de goede richting op en hebben we het vertrouwen dat dit beter wordt op termijn. Niet alleen voor ons, maar ook de kwalitatief van de zorg die we kunnen leveren aan onze patiënten wordt hiermee beter.
Op onze 3e dag was het de laatste dag van een collega arts. Hij moest terug naar Engeland om aan zijn registratie eisen te voldoen. Na werk gingen we naar een café om een drankje te drinken met z’n alle. Dit was echt een hele gekke ervaring. Om met zoveel mensen weer in een café te staan. Ik was duidelijk nog niet helemaal gewend het “normale” leven. Uiteindelijk bleven we met een paar mensen over, allemaal artsen en werd er besloten om uiteten te gaan. Thijs was thuis met de kinderen, dus ik besloot het er maar van te nemen. Het werd een ontzettend leuke avond en het was een hele fijne manier om mijn nieuwe collega’s te leren kennen. Wel vond ik het jammer dat een van deze artsen weg ging. Hij en zijn vrouw leken mijn ontzettend leuke mensen, maar ze gaven toen al aan dat ze er over zaten na te denken om terug naar Taupō te komen. En hun plannen zijn nu ook echt in de maak.
Nu 3 maanden later en geslaagd voor onze proefperiode, draaien Thijs en ik op volle toeren in de praktijk. Er is veel oog voor onze verbeterpunten en we voelen ons echt onderdeel van het team. Op termijn zouden ze met name Thijs graag in hun maatschap willen hebben. De maatschap bestaat nu uit 4 vrouwen en 1 man, vandaar de voorkeur voor Thijs, maar ook ik ben welkom als ik dat zou willen. Voorlopig zijn we nog met genoeg andere dingen bezig om de keuze om in een maatschap te treden nog even uit te stellen.

Hilltop school
David en Lukas mochten direct op school beginnen ook al was het maar voor 3,5 week tot de zomervakantie. Ook op deze school worden schooluniformen gedragen, zoals op bijna alle scholen in NZ. Omdat we inmiddels al heel wat ervaringen met schooluniformen hebben opgedaan wist ik dat het niet de moeite waard is om nieuwe te kopen. Na zwemmen, gym of kapa haka komen ze altijd thuis met of iemands anders schooluniform of ze missen weer een trui of hun zonnehoed. En ja hoor inmiddels zijn we al 3 zonnehoeden kwijt en hebben we er weer één teruggevonden. David heeft al weer gaten in zijn T shirt en truien en vesten blijven regelmatig een nachtje op school logeren. Linde moest wachten tot na de zomervakantie omdat ze pas net 5 jaar was. Lukas en David vonden ontzettend snel hun plekje in de klas en vonden het vanaf dag 1 fijn op school. Na school gaan ze een aantal dagen per week naar de buitenschoolse opvang, School’s Out. Linde ging weer naar pre school. En ondanks dat ze daar de grootste was, vond ze het toch echt heel fijn om weer tussen alle kinderen te zijn en met ze te spelen.
In de zomervakantie was er een zomerprogramma op School’s Out waar ze veel leuke activiteiten deden. Linde ging deels naar pre school en deels naar het zomerprogramma  van School’s out. Ook hadden we een oppas die een aantal weken in de zomervakantie kwam oppassen op de kinderen. Dit gaf een leuke gevarieerde afwisseling voor de kinderen, zodat ze toch nog een beetje het vakantie gevoel kregen. Thijs en ik hadden juist aangeboden om wat extra te werken, zodat onze collega’s op vakantie konden.
Na de zomer begonnen de kinderen allen weer in een nieuwe klas. Lukas heeft een hele sportieve en enthousiaste juf. David heeft een juf die op een leuke manier alle kinderen erbij probeert te betrekken. Ze heeft een leuk beloningssysteem gemaakt als de kinderen zich goed gedragen. Ze heeft op een van de muren Mount Ruapehu gemaakt. Alle kinderen hebben een kaartje met hun naam en op de achterkant wat klittenband. In de berg zijn op verschillende hoogtes een strook klittenband. Als je goed je best doet en je goed gedraagt mag je gedurende de dag je naam kaartje steeds hoger op de berg “plakken” totdat je op de top bent. Als je binnen de dag de top hebt bereikt mag je een knikker in een grote glazen pot doen. Is de pot helemaal vol, dan mag de klas iets leuks bedenken om die dag te doen. David was super trots dat hij na een paar dagen een keer een knikker in de pot mocht doen.  Linde heeft ook een hele lieve Zuid-Afrikaanse juf. Linde heeft ontdekt dat ze elkaar best goed kunnen verstaan in het Nederlands/Afrikaans. Linde begon met 6 kindjes in de klas. Gedurende het jaar starten er op een aantal vaste momenten nieuwe kinderen. Ze geniet enorm van de aandacht en alle nieuwe uitdagingen.

Huis
We hebben een fijn huurhuis. Al onze spullen uit Nederland zijn begin januari aangekomen. Het huis is dicht bij ons werk en het centrum. Ook de school van de kinderen is op loop en fiets afstand. De eigenaar van het huis wilt het huis waarschijnlijk wel vrij snel verkopen. We hebben ons een beetje op de huizenmarkt hier georiënteerd, maar de prijzen liggen om het moment heel hoog. Veel mensen uit het buitenland zijn het afgelopen jaar terug naar NZ gekomen. En veel mensen uit de grote steden willen graag naar de wat rustigere steden. Taupō is hierdoor erg in trek wat je terug ziet in de huizenprijzen. We zijn aan het kijken of we het huis wat we nu huren kunnen kopen, maar het lijkt erop dat de eigenaar voor het maximale wilt gaan, wat waarschijnlijk boven ons budget ligt. We zouden graag voor ons zelf, maar ook voor de kinderen wat rust willen creëren en niet alweer willen verhuizen, we blijven dus hopen dat we er met de eigenaar uit gaan komen. In de tussentijd houden we onze ogen en oren open voor een ander koop op huur huis. Spannend is het wel.

David zijn verjaardag.
Ruim een maand na zijn echt verjaardag hebben we David zijn verjaardag echt gevierd. We hadden op zijn echte verjaardag eigenlijk helemaal niet de tijd om het te vieren en we hadden ook niet de tijd gehad/genomen om een echt cadeautje te kopen. We hadden eigenlijk voor niemand het afgelopen jaar een echt cadeautje gekocht voor hun verjaardag. Thijs had bedacht dat we daarom wel wat groots konden kopen. En nu we een grote tuin hebben, had hij bedacht dat daar een trampoline wel heel goed in zou staan. Dus nu de trampoline was bezorgt was het dan echt tijd om een verjaardag te vieren met taart en een heel groot cadeau. Ze zijn er ontzettend blij mee. Ze spelen er dagelijks op en David heeft goede vorderingen met zijn salto’s gemaakt. Vooruit is een eitje, achteruit wordt nog aan gewerkt. Thijs gaat vaak met de kinderen dubbelbouncen, wat betekend dat hij probeert net voor de kinderen te springen zodat zij als het waren gelanceerd worden en nog veel hoger kunnen springen. Zelfs Norah vindt het leuk om op de trampoline te spelen als de andere kinderen op school zijn. 

Feestdagen
De sint was ons dit jaar niet vergeten. Mooie gedichten waren er overgekomen. En de Sint had zelfs bij vrienden van ons wat pakjes laten bezorgen. De kinderen vonden het machtig mooi.
Met werk was er een kerstuitje geregeld. Overdag gingen we kleiduif schieten, pijn en boog schieten en bijlen werpen. Het was de eerste keer in mijn leven dat ik met een geweer heb geschoten en zowaar ook nog de kleiduif heb geraakt. Het was heel gezellig. ’s Avonds gingen we met iedereen uiteten, waarbij ik ook nog eens de quiz heb gewonnen, wat zeker meer geluk dan wijsheid was.
Met de kerst hebben we bij vrienden gegeten, wat erg gezellig was. Toch blijft een zomerse kerst niet mij ding. Ik denk niet dat er ooit aan kan wennen.
Oud en nieuw was ook anders dan normaal. Thijs had dienst tot 20u. Daarna hebben we met z’n alle gegeten. Om 22u was er speciaal voor de kinderen een mooie vuurwerkshow vanaf het water. Hier zijn we met de kinderen naar toe gegaan. Om middernacht was er nog een vuurwerkshow. Vanaf ons huis, met een glas bubbels in de hand, hebben we hiernaar gekeken. Uiteindelijk was het toch wel heel speciaal allemaal. Zeker bij de gedachte dat er in Nederland een verbod op vuurwerk was.

Sporten
Lukas, David en Linde zijn na de zomervakantie gestart met atletiek. Ze vinden het alle 3 erg leuk. Linde was binnen 5 minuten beste vriendinnen geworden met een dochter van onze collega. Op school doen ze ook veel aan sporten. Linde heeft op school een triatlon gedaan met steppen ivm fietsen. En David moest rennen en fietsen. David werd tweede van zijn jaar. Met de atletiek was David met rennen, hoog – en verspringen eerste geworden. Alleen kogelstoten is niet echt zijn ding. Lukas had het goed gedaan met rennen en mocht mee naar de interschool wedstrijden, waar hij 3de werd bij de 800m. Binnenkort beginnen de winter sporten: hockey, netball, voetbal, rugby en basketbal. We gaan nog even bedenken voor welke sporten we ze willen opgeven.

Vrije tijd
Sinds anderhalve maand hebben Thijs en ik een vast werkrooster. We zijn dan beide op vrijdag vrij, wat een heerlijk lang weekend geeft. Ik werk 3 dagen en Thijs werkt de ene week 3 en de andere week 4 dagen. Als we vrij zijn vinden we het heerlijk om buiten te zijn. We hebben een heerlijke grote tuin waar we kunnen voetballen, kubb kunnen spelen, skateboarden van de oprit af, fietsen, trampoline springen en ik lekker mijn groente tuintje kan bijhouden. Verder gaan we er natuurlijk nog veel op uit. Wandelen, mountenbiken, fietsen en we zijn veel bij het meer te vinden.
Thijs heeft 2 kayaks gekocht om mee te kunnen vissen en op het meer te kayakken. Thijs gaat regelmatig vissen en komt ook zo nu en dan thuis met een vis. De kinderen vinden kayakken ook heel leuk. Ze kunnen zich uren vermaken op het meer. Laatst zijn we een stuk de rivier af gegaan. Eerst Lukas en ik. Daarna Thijs met Linde en David.
Ook hebben we een fietsenrek voor op de auto gekocht waar 6 fietsen op kunnen. We hebben allemaal mountainbikes en er zijn hier enorm veel mountainbike paden rondom het meer die we een voor een aan het verkennen zijn. Ook is er een goed fietspad langs een deel van het meer aangelegd. We gaan regelmatig langs het meer fietsen om dan vervolgens ergens en duik in het meer te nemen.
De zomer loopt tegen het einde, maar mijn groente tuintje staat er nog erg goed bij. We hebben ontzettend veel sla, cherrytomaatje, komkommer, bleekselderij, spinazie, paprika, peultjes, boontjes en rabarber gegeten. Heerlijk om gewoon zo je tuin in te lopen en wat groente te plukken. De pompoenen zijn nu ook mooi aan het groeien, dus van de winter wordt het van alles met pompoen. ook ga ik nog wat prei en boerenkool zaaien.

Camper
Door alle drukte en veranderingen hebben we nog niet veel tripjes met onze camper gemaakt. Hij is nog steeds in goede staat, maar moest wel een nieuwe APK krijgen. Nadat dit was gedaan zijn we er meteen een nachtje mee gaan kamperen. Het was echt weer gezellig om er mee weg te zijn en we passen er nog met z’n allen in. We willen nog wel een nieuw bedje voor Norah maken om het nog wat comfortabeler te hebben. Ik hoop dat we hem nog een aantal weekenden kunnen gebruiken voordat het te koud gaat worden. Eind April hebben Thijs en ik voor het eerst een week vrij genomen en dan hopen we er mee op pad te kunnen gaan.

Al met al gaat het dus heel goed met ons. We hebben lekker onze draai gevonden en genieten enorm van het mooie corona vrije Nieuw Zeeland. Hopelijk vinden we de komende maanden een woning waar we voorlopig in kunnen blijven wonen. En verder blijven we er lekker veel op uit trekken in de weekenden.

We horen heel graag hoe het met jullie allemaal gaat!

Heel veel liefs vanuit Nieuw Zeeland

Mirte, Thijs, Lukas, David, Linde en Norah