Eindelijk weer een nieuwe blog

30 juni 2019 - Taumarunui, Nieuw-Zeeland

Het is schandalig lang geleden dat ik voor het laatst een blog heb gepost. Ik was een paar maanden geleden aan eentje begonnen, maar toen hield mijn computer er opeens mee op en was ik alles kwijt. Ik kon even niet de moed opbrengen om alles weer opnieuw te schrijven. Maar vanavond lijkt mij een mooi moment. Ik zal het proberen kort en bondig te houden zodat het jullie niet afschrik om te lezen. Ik heb namelijk wel ontzettend veel te vertellen. Veel leesplezier.

Vakantie zuidereiland
Na de kerst zijn we met onze eigen gebouwde camper naar het zuidereiland vertrokken voor een vakantie van 4 weken. We zijn het hele eiland rond gereden en heb ben op prachtige campings gestaan. De camper viel niets tegen en heeft ons geen moment in de steek gelaten.
Mijn ouder, Hanny en Bert, waren ook op het zuidereiland. Zij hadden een eigen camper gehuurd. Om de paar dagen hebben we samen gekampeerd en dingen gedaan. Dit beviel ons allen heel goed. Het was super gezellig om zo onze vakantie samen door te brengen.

Hanny en Bert camper

Hannah en Chris
Mijn ouders gingen na 7 weken weer terug naar Nederland, maar gelukkig hoefden we niet lang zonder Nederlands gezelschap door te brengen. Het fijne van Nederlandse gasten is dat wij ze semi verplichten al hun overige kilo’s op te vullen met echte Nederlandse kaas. Hannah, Chris en Rosa kwamen voor 4 weken naar Nieuw Zeeland. Ze hebben met onze camper het Noordereiland en een stukje van het Zuidereiland verkend. In de weekenden gingen wij naar ze toe om samen een paar dagen door te brengen. We hebben ontzettend genoten van hun gezelschap. Heerlijk samen gegeten en klaverjas gespeeld. Op hun laatste avond hadden ze ons verrast met een groot afscheidsdiner. Zowel voor de kinderen als voor ons.

Hannah en Chris Hannah en Rosa Han chris afscheidsdiner

Lukas
Lukas doet het ontzettend goed op school. Hij vindt rekenen onwijs leuk. Hij mag vaak op de Ipad rekenen doen omdat hij wat voor loopt op de kinderen in zijn klas. Ook schrijven gaat heel goed. Hij maakt leuke verhaaltjes en zijn handschrift wordt steeds netter. Lezen vindt hij ook ontzettend leuk. Hij gaat bijna wekelijks naar de bieb om nieuwe boeken te halen. Hij kan uren lekker zitten te lezen.
Verder zit hij weer in de Kapa Haka (ceremoniele dans van de Maori’s) groep van school. Ook is hij weer lekker aan het sporten. Op zaterdag speelt hij netball en voetbal. Netball is een typische Nieuw Zeelandse sport. Ze hebben gisteren de semi finale gewonnen. Volgende week spelen ze de finale. Thijs geeft meestal de voetbal training aan de jongere kinderen. Dit jaar zijn er ontzettend veel jonge kinderen die meedoen. Binnenkort begint de basketbal weer waar zowel Lukas en David aan mee gaan doen.
Lukas kan inmiddels goed zwemmen. En gaat wekelijks met veel plezier naar zwemles.
Lukas had voor zijn vriendjes een piraten verjaardagsfeestje gehouden. Ze gingen met kanonskogels (waterballonen) op andere piraten schieten en in het bos gingen ze een speurtocht naar de schat doen. 

Lukas Lukas jagen Lukas feestje

David
David is na de zomervakantie, begin februari, begonnen op de basisschool. Hij heeft een ontzettend leuke juf, die vooral de kinderen via spelen van alles probeert te leren. Ze beginnen hier meteen met lezen schrijven en rekenen, dus het is best veel ineens. Maar hij doe het goed en vindt het ook heel leuk. Hij heeft vorige week een award gewonnen omdat hij veel vordering in rekenen, lezen en schrijven had geboekt. Natuurlijk is David ook heel actief met alle sporten. Vorige week heeft hij Rippa Rugby interschool tournooi gewonnen. Ook David is weer aan het voetballen en hij kijkt uit naar de basketbal. David zit sinds een paar maanden ook op zwemles en gaat vooruit. Hopelijk kan hij over een half jaartje ook redelijk zwemmen.

David David school David award

Slapen op de Marae
Afgelopen week zijn Lukas en David met school op de Marae (een stuk land waar de Wharenui (ontmoetingshuis, letterlijk groot huis) staat) wezen slapen. Als Pakeha (mensen van niet Maori afkomst) mag je niet zomaar op een Marae komen. Je moet uitgenodigd worden door iemand om hun land te betreden. Ik ben als ouder meegegaan om te helpen en heb tussen alle kinderen geslapen. Het was een hele leuke en bijzondere ervaring. Ik heb ook nog wat Maori opgepikt en kan nu alle kleuren in het Maori. Iets wat de kinderen al lang konden natuurlijk.  

slapen Marae

Linde
Linde gaat nog steeds met veel plezier naar preschool. Ze heeft een hoop vriendjes en vriendinnetjes met wie ze graag speelt. Verder ontwikkeld ze zich ook goed. Ze is aan het leren fietsen en probeert samen met David de letters te leren. Ze is vloeiend in Engels, maar ook haar Nederlands is nog steeds redelijk goed. Ze maakt wel wat foutjes hier en daar, maar de meeste zijn erg begrijpelijk wanneer je het vertaald vanuit het Engels. Ze zegt bijvoorbeeld: “ik ben honger”. Ook zegt ze ge-eten. Verder is ze een eigen zinnig, maar vrolijk meisje.

LindeLinde (2) kinderen alpaka

Thijs
Thijs heeft eindelijk een paar weken geleden een hert geschoten. We waren uitgenodigd op iemand zijn sheep and beef. Ze gingen wat wilde herten schieten. Thijs en Lukas gingen met farm bikes (quads) op zoek naar herten. Linde David en ik gingen met Mascha een stuk over de farm rijden. Thijs heeft twee herten geschoten en was zo blij als een kind. Hij heeft het hert zelf schoongemaakt en allemaal verschillende stukken vlees er af gesneden: spare ribs, biefstuk, beenham, haasjes en steaks. De rest hebben we naar de slager gebracht en die heeft er worsten, hamburgers en bacon van gemaakt.
Thijs is de afgelopen maanden regelmatige gaan jagen en in de wildernis gaan kamperen. Geit en kalkoen heeft regelmatig op ons menu gestaan.
Thijs is in mei ruim 2 weken in Nederland geweest om familie en vrienden te bezoeken. Hij heeft een heerlijke tijd gehad en lekker kunnen bijkletsen met iedereen.

Thijs Thijs hert

Werk
Na ruim 4 weken vakantie in januari gingen Thijs en ik vol nieuwe energie weer aan het werk. Het werk bevalt nog steeds goed. We hebben een ontzettend leuk team. Jammer is wel dat we vaak tegen de beperkingen van het zorgsysteem hier aanlopen. Ook hebben we continu een artsen en verpleegkundige tekort in de praktijk waardoor er geen tijd is voor nieuwe dingen of innovatie. We doen per dag het hoogst nodige en dat zorgt ervoor dat het werk niet altijd de voldoening geeft die je zou willen.
Vorige week zijn Thijs en ik naar een vierdaags congres geweest. Was leuk om veel praatjes bij te wonen en nieuwe dingen te leren. ’s Avonds gingen we uiteten met vrienden van ons. Wat ook ontzettend gezellig was. De kinderen waren bij een vriendin aan het logeren. Zij hebben ook een hele leuke tijd gehad.


Weekendjes weg
We gaan nog steeds regelmatig wandelen en met de camper op pad. Het is nu wel winter hier en in de nacht vriest het waardoor het wel wat koud wordt om te gaan kamperen. Een paar weken geleden zijn we een weekendje naar New Plymouth geweest. Op dezelfde dag in een tshirt op het strand gewandeld als door de sneeuw op de berg.

three sisters mount taranaki

Terug naar Nederland
We hebben sinds ruim een maand een resident visum. Dit betekent dat we in december, net voor de kerst, naar Nederland komen. We blijven dan voor ongeveer 10 maanden in Nederland. Daarna gaan we voor minimaal 6 maanden weer terug naar Nieuw Zeeland om ons visum om te ruilen in een permanent resident visum. Dit betekend dat we allemaal voor ons hele leven in Nieuw Zeeland mogen wonen, werken, studeren zonder beperkingen.
Voordat we terug komen gaan we in november nog een maand rondreizen met onze camper op het Noordereiland. De kinderen kunnen dan begin december nog de laatste week van school het jaar afsluiten voordat we naar Nederland gaan. Al met al begint het hier dus heel langzaam ten einde te lopen. Maar we kijken ook wel weer uit om lekker in Nederland te zijn en iedereen weer te zien.

Last but not least
Tijdens onze vakantie op het Zuidereiland kwamen we er achter dat ik zwanger was. Niet geheel gepland maar zeker wel gewenst verwachten we over 2.5 maanden ons vierde telg. Een kleine kiwi! Behalve de normale zwangerschapsmisselijkheid en extreme vermoeidheid in de eerste 16 weken, mag ik niet klagen. Ik voel me inmiddels weer fit en kan gelukkig nog alles doen. Het hardlopen heb ik verruild voor flinke wandelingen, maar dit gaat dan ook geheel zonder problemen. Ik moet nog 7 weken werken tot mijn verlof en dan komen ook weer mijn ouders voor 2 maanden op bezoek. Het wordt een bijzondere en spannende tijd.

Ik probeer binnenkort weer wat te schrijven en wat foto's bij te voegen!
We horen ook heel graag hoe het met jullie gaat!

familie foto

Foto’s

3 Reacties

  1. Ton:
    30 juni 2019
    Fijn dat alles zo goed gaat met jullie. Wat een mooi leven! (Alleen dat dode hert.....)
    Het zal wel weer wennen worden in Nederland zeker voor de kids. Sterkte Mirte met de rest van je zwangerschap.
    Ton
  2. Carla Melisie:
    4 juli 2019
    Een klavertje vier! Dat brengt nog meer geluk. Sterkte met de laatste loodjes, in alle opzichten. Wij genieten van Leonie en natuurlijk van alle werk-en verhuisperikelen van de kinderen. Lieve groeten van Fred en Carla
  3. Sura Moussa &Haroon🥰:
    10 september 2019
    Gefelicteerd met het mooie nieuws van de baby ik vindt de variatie in jullie kinderen heel erg mooi een blond een donkerblond en de kleine meisje wordt een zus 💙💚hopelijk totziens in December we missen jullie toi toi het allerbeste veel Liefs

    Sura &Jude
    ook wij hebben bijna een nieuw baby
    Musa Jude wordt grote broer we kijken erg naar uit het is altijd nieuw begin met een nieuw baby succes Mirte met deze zwangerschap ik Ben erg beniuwd naar jullie nieuwe baby wat een rijkdom